Arequipa

De nachtbus naar Arequipa vertrok zo rond 20.30 en Anika en René brachten mij naar het busstation. In Peru wordt erg veel gereisd met bussen en de afstanden zijn vaak enorm. Zo'n busstation is één grote verzameling van balie's waar de vele maatschappijen zich verzameld hebben en de bestemmingen van de bussen luid schreeuwend nog even onder de aandacht brengen. Ja, altijd handig hoor voor het geval je spontaan nog besluit even een busreisje van 10 uur te gaan maken.. :) Wij dus naar de balie van "mijn bus" om de koffer ïn te checken" . Er gaat keurig een labeltje om met een nummer en het andere gedeelte wordt aan mijn buskaartje geniet. Tijd daarna om de bus op te zoeken, maar nog niet naar binnen want zegt Anika "eerst even zeker weten dat je koffer wel meegaat hé.." Nou dat gaat gelukkig ook allemaal prima volgens schema want de koffer komt keurig aangereden en gaat het laadruim in, waarna het tijd is om afscheid te nemen. Dat valt me toch zwaar want die drie weken in Cusco meegelopen te hebben met Anika zijn me erg goed bevallen. Heel veel van het echte leven in Peru gezien, ook een klein beetje mee kunnen helpen.. Kortom een geweldige ervaring! We nemen hartelijk afscheid en ik zoek mijn plaats op.
Ik zit voorin op een slaapstoel, dat wil zeggen dat je de rugleuning 45 graden kunt laten zakken en voor je voeten een bankje kunt uitklappen waar je dan je benen op zou moeten kunnen uitstrekken. Helaas heeft de busmaatschappij echter geen rekening gehouden met Hollanders en zeker niet met die van zo'n 2 meter...:( Strekken is dus niet aan de orde voor mij. Ondertussen voer ik een geanimeerd gesprek met de Peruaanse Silvia die naast mij zit. Zij woont in Cusco maar gaat voor de kerst terug naar familie in Arequipa. Blijft handig hoor die Spaanse lessen..
De bus vertrekt en de "stewardess" begint gelijk de maaltijden uit te delen. Op strikt advies van René en Anika besluit ik dankbaar maar resoluut deze te weigeren. Ik ben nog herstellende van de salmonella-bacterie en om nou de hele voorraad toiletpapier van de bus te gaan opmaken lijkt me ook niet leuk voor de medepassagiers.. Na de maaltijd worden de dekens uitgedeeld en dan gaat direct het licht uit.. Zat ik dus net m'n verslag bij te werken op de laptop en zie gelijk niets meer.. Buurvrouw Silvia is echter blijkbaar wel gewend in de bus te slapen gezien de zagende geluiden naast mij. Voor mij dreigt dit toch lastiger te worden. Na eerst een kwartier gezocht te hebben hoe ik nou toch in vredesnaam die rugleuning naar beneden moet krijgen probeer ik een eerste serieuze poging om te gaan slapen. Na wat te zijn ingedompeld schrik ik weer wakker en voel pijn in mijn knieën.. ai dit wordt vast een lange nacht.. Na vele hazenslaapjes bereiken we dan tegen zes uur 's ochtends Arequipa. Silvia geeft mij een briefje met haar naam en adres voor het geval er iets zou gebeuren in Arequipa en ik hulp nodig mocht hebben. Want ja zo'n solo reiziger, je weet het nooit dus ik moet dan écht niet aarzelen hé.. "Nou Silvia da's vreselijk aardig van je, zal ik zeker doen" Ja de Peruanen zijn een gastvrij en heel aardig volk! Na het bemachtigen van mijn koffer laat ik mij, moe als ik ben, zonder tegensputteren oplichten door een taxichauffeur "wat zegt u? 8 sol prima hoor.." (leek me al veel en later die dag blijkt de prijs 5 sol..) en check even later in bij het hotel. Na een weldadige douche besluit ik niet te gaan slapen maar de stad te gaan verkennen. Aangekomen op de Plaza de Armes (ja ook hier heet dat zo, elke stad in Peru heeft een "Plaza de Armes" ) drink ik thee bij een restaurant. Als ik wil afrekenen staat de eigenaar naast me, vraagt waar ik vandaag kom, glimlacht en roept vervolgens "Welcome home" hierna volgt een ingewikkeld verhaal wat er in het kort op neerkomt dat mensen uit Friesland in het verre verleden een verbintenis zouden hebben gehad met Peruanen. De eigenaar is Walter, hij kookt in zijn restaurant volgens de originele oude inca-methode op lavastenen en laat mij gelijk de keuken zien.. Ik besluit hierna spontaan mijn vrijwillige periode van vasten nog héél even te verlengen.. :)
Het klikt echter bijzonder met Walter, met name over het mystieke en de oorsprong van de mensen in Zuid-Amerika praten we. Het blijkt dat hij hiernaar al jaren onderzoek doet in en rondom Arequipa. Dab vraag Walter of ik nu misschien zin heb om even mee te gaan inkopen te doen voor zijn restaurant? Nou dat lijkt me natuurlijk wel heel interessant en even later zitten we in een taxi naar een grote overdekte markt. Het is daar net als in Cusco één grote verzameling van overwegende voedsel en een uurtje later staan we weer buiten met diverse zakken vlees en een enorme zak aardappelen. De meeste taxichauffeurs willen echter niet naar het centrum want het is daar véél te druk.. . "No! Mucho carros!" We besluiten ons dus te splitsen en de eerste chauffeur die ik vraag wil eerst niet maar voor het dubbele, dus 6 sol,(= 1,50) blijken de eerdere problemen opeens zéér overkomelijk.. Ik moet natuurlijk wel toegeven dat hij de "bagage" nog niet had gezien hé :) Afijn met de zak aardappelen hoog uit de kofferbak stekend en het vlees op de achterbank gauw terug naar het centrum want ik heb een citytour geboekt van 4 uur en die begint nu dus. Hollend naar het reisbureau en nog nét gehaald.. De tour is met een bus met een open dak en er blijkt welgeteld nog precies één andere geïnteresseerde.. ach lekker rustig denk ik.. Bij de volgende stop komen er toch nog vier bij en de komende vier uur komen we langs diverse bezienswaardigheden. Arequipa is echter geen Cusco waar beduidend méér interessante dingen zijn te zien. De stad ligt rondom drie vulkanen en het is allemaal vrij dor.
's Avonds besluit ik bij Walter wat te gaan eten en al pratend over de piramides van Egypte beweert hij stellig dat er ook oude piramides in Arequipa zijn. Nu ontpopt Walter zich ook als reisleider en nodigt mij uit morgenochtend de oude plekken in de omgeving te gaan bekijken..
De volgende dag sta ik, na als één blok geslapen te hebben, om 08.00 uur klaar voor het hotel en even later is Walter ook present. Met een taxichauffeur wordt een uurprijs afgesproken van 12 sol (3 euro) en dus op weg. We zien onder meer een heel oud observatoriumpunt van waaruit een prachtig uitzicht over de stad en een heel oud aanvoersysteem van water uit de bergen naar de vallei. Daarnaast oude wegen en inderdaad diverse heuvels in het landschap die onmiskenbaar de vorm van piramides hebben zoals ook verder in het Noorden zijn ontdekt. Volgens Walter is niemand hier in Arequipa er nog mee bezig, alleen hij.. Dan komen we langs een gebied waar petroglyfen zijn gevonden, hele oude tekeningen van dieren op rotsen. Walter is hier zelf ook nog niet geweest en vraagt of ik het wil zien. Uiteraard wil ik dat en dus volgen we een, zo te zien, oude rivierbedding waar hier en daar een op een rots geschilderde pijl staat. Het "pad" loopt verder en verder maar helaas geen petroglyf te bekennen en ook geen pijlen meer.. We zijn nu al 1,5 uur in de zon aan het zoeken en oh wat ben ik blij dat ik mijn oubollige hoedje tegen de zon heb meegenomen:) Gelukkig heb ik ook genoeg water bij me.. Walter heeft géén hoed en géén water en zegt ook beiden niet nodig te hebben. Dat betwijfel ik toch enigszins gezien zijn rood aanlopende hoofd maar hij zal het wel beter weten hé.. Walter meent nu op een rots een mammoet te zien.. Enthousiast storm ik erheen maar hoé ik ook probeer te kijken géén mammoet.. ehhh Walter, dat is écht geen mammoet sorry.. Misschien verstandig om nu wel wat water te drinken?? Dan verschijnt er een Peruaan die we vragen waar nou toch die petroglyfen zijn en hij verwijst ons een stuk terug. Wij dus terug maar nog steeds niets te vinden tot we een berg zien waar grote stenen liggen. Dat blijkt een schot in de roos want Walter ziet een lama (en dit keer hallucineert hij niet..:) ) en ik op drie stenen ook vele figuren van dieren. Heel bijzonder!. Nu écht tijd om terug te gaan want we hebben al meer dan 2 uur geleden tegen de taxichauffeur gezegd dat we "even gingen kijken" en de goede man zal zich nu zorgen beginnen te maken of hij wel betaald gaat worden. De terugtocht gaat gelukkig beduidend sneller en even later komen we moe en nat bezweet weer aan en vinden we onze taxichauffeur heerlijk relaxed in de schaduw van zijn auto aan met een gelukzalige glimlach op zijn hoofd.. Die maakt zich dus helemáál niet druk! Hij denkt natuurlijk aan die 2 uurtjes relaxed waarin hij 24 sol heeft verdiend:) Ach zo maken we met de kerst wéér een Peruaan gelukkig! Walter blijkt toch niet de expeditieleider die ik dacht dat hij was want hij is helemaal op en valt op de achterbank van de taxi in slaap!
We zijn totaal 6 uur onderweg geweest en we hebben prachtige dingen gezien.. Daar kan de stadstour écht niet aan tippen! Na de taxichauffeur te hebben betaald (haal die glimlach van je hoofd..) en te zijn afgezet bij het hotel is het tijd om te douchen en nog wat door de stad te slenteren. De belangrijke musea zijn natuurlijk allemaal gesloten want het is 1e kerstdag, en 's avonds ga ik mijn kerstmaaltijd eten bij Walter. Het wordt konijn en is bereid op de lavastenen. Terwijl ik zit te eten komt de Colombiaanse Anomonia binnen met haar twee dochters van 16 en 20. "Reisleider" Walter had hun ook uitgenodigd voor onze ochtendtrip maar dat lukte niet. Nu wil ze graag de foto's zien en, sterker nog, ze graag òòk hebben op haar meegebrachte USB stick. Dat is zo gedaan en daarna wil ze mij haar foto's laten zien van werk van haar. Ze blijkt namelijk schilderes te zijn. Terwijl ik probeer én konijn te verorberen én foto's te kijken (die twee gaan niet goed samen weet ik nu..) komt Walter ook aangeschoven waardoor mijn aandacht gelukkig weer meer naar het konijn kan gaan. Walter kan er niet genoeg van krijgen en heeft nu ook nog een avondexcursie voor ons in petto. Na nog diverse interessante kerken e.d. te hebben bekeken en, op verzoek van de Colombiaanse dames, diverse foto's met ons allen.. (Alfredo, de "hombre grande" in het midden a.u.b..) is het écht tijd om naar bed te gaan. Ik neem afscheid van de Colombianen en Walter en bedank hem voor alles, want morgen rond 5.45 alweer op voor het vervolg van de reis per bus naar Nazca, een trip van weer rond de 9 à 10 uur!